KEKE ZAMAN KAN UĞULTUSU ZAMAN

geçiyor tutanarak soğuk demirden moru almış parmaklar

gök delindi boşluğa düştü gözler

biriciksin

ikirciksin

hala kirlisin dedi karanlık gezegen

çatladı orta yerinden buz çağı

fasulye tanesi düştü ağaçtan

ardından indi

alice  tavşan yuvasında öldü

dirildi beşinci boyutta

elinde anahtar

önünde bulut

kapı unuttu anahtarı

kurabiyeler tarçınlandı

ayakkabısı küçüldü

tavşan ihtirası

yıldızlar kuyusu

neredeyim..........dedi

meridyensızleşti...

neydi o toprak aşkı..

yoktu işte

elimde gözyaşı tozları toplanır durur

memesi düştü kyble'nin

saçlarının sarısı yalandı

siyahtı ve kıvırcıktı

kedileşti fareyle

masallaşmayınca

düştü kaplumbağanın sırtından

orta yerine kılıcın....

sorguçlandı gözleri

harikaydı yargıç

harikaydı ülkesi kraliçenin

Alice'in büyüklük ihtirasının istilasıydı

vatansızlaştı sınır boyları

derelerde boğuldu Jack

fasulye ayaklı masal ifriti

tırmandı üstünden savaş atları

göklendi taçlar

mahkeme ertelendi

Alice'in saçları sıyahtı..

kahverengi donlu şovalyeler masklandı

basıldı masum çocukluğum

uyudu sanıldı prenses......

prensin beyaz atını uydurmuştu Rapunzel...

masallanırken zaman fasulye ağacında

cüceler düştü

eli kanlı

deli kanlı

çocuklar kovalanıyordu oyun bahçelerinden

iremleşiyordu sırça köşkler

Gılgamış sözü aldı

uzandı Heredot

kutsandı topraklar

tuzla ekmekle saklandı kan uğultusu....

zaman yoktan eridi

bir avuç kül serpildi nilden asiye

durdu eriyen susuş örtüsünün altında

Hypatianın sesi çınlıyordu taş avlularda

indirdi köklerini gökten yere vurdu

taşta duran sabır alev aldı

Alice'in fasulye saçları yandı

güneş ışıdı soğuklaştı derim

kıvrıldım yanağına ağustos böceğinin

mırıldandı sessiz

fındık faresi" Alice" dedi

farketmedim zincirimin ucu

saç örgüsünde saklı

"tuz ekmekle saklandı kanın kızıl uğultusu..

tuz ekmeğe karıştıkca kan koyulaştı

damar damar oldu gökyüzünde yıldızlar

soldu

sabahın ilk ışıkları

soldu memelere değen ilk dudak

soldu ayva sarısı

soldu karanfilleri sokakların

soldu

solaktı

sağmaldı

sağaltılmıştı oluk oluk

ama

sığ değildi..nilin asiye karıştığı delta.."

Saab

Alice Harikalar Ülkesinde Lewis Carroll

Alice bir gün bahçede oynarken bir tavşan gördü. Peşinden koşarken bir delikten girmişti tavşan. Alice’de peşinden. Bir yerden yuvarlandı ve sonra durdu. Bir masanın üzerinde anahtar buldu. Bu anahtarı her kapıya denedi ama hiçbirine olmadı. Sonra bir kapıya anahtarı koydu ve oldu ama çok küçük bir aralık kadar boşluk vardı. Bir şişeye baktı ve dikledi. Birden küçülmeye başladı. Ama kapı çoktan kapanmıştı kapı. Sonra bir kurabiyenin üzerinde beni ye yazıyordu. Alice de yedi ve boyu uzadı.

Ama öyle uzamıştı ki ayakkabıları bile olmuyordu ona bu duruma çok üzülen Alice ağlamaya başladı. Birden elinde yelpazesi öbür elinde beyaz eldiveni olan olağanüstü bir tavşan. Tavşan yelpaze ile eldiveni aceleden düşürdü. Alice’de eldiven eline aldı ki. Tavşanın peşinden koşmaya başladım ama terledi ve yelpazelendi.

Birde ne görsün tavşanın eldiveni eline oldu yani boyu kısalmış. Birden bir fare gördü. Bu fare ile konuşsam mı diye düşündü. Fare ile kaynaşmıştı bile. Baya konuşmuşlardı fare ile. Birden Alice’nin aklına kedisi Dinah gelmişti. Fare senin kedin mi var diye sordu. Alice; evet sen yoksa kedileri sevmez misin diye sordu; tabi ki sevmem, dedi. Alice ama benim kedim öyle değildir çok iyidir. Diye sohbet ettiler. Sonra Alice bir evin önünden geçerken eve uğradı. İçinde bir fındık faresi iki tanede tavşan vardı. Beraber çay içtiler sohbete daldılar. E tabi bunlar basta Alice’ye sen kimsin diye sordular. Alice’de anlattı. Alice’den masal istediler ama Alice şuan aklımda anlatacak masal yok. Bu sefer fındık faresinden masal istediler. Fındık faresi hep uyuklayarak masal anlatıyordu tabi masal da kendileri gibi acayipti ama masallar böyle olur. E bu nedenle Alice her anlattığı kelime için soru buluyordu. Bu bir tartışma haline gelmişti. Tabi sonra Alice yoluna devam etti. Sonra Alice’nin yolunda krallık vardı. Birden bir kadın haykırıyordu. Herkes önünde onu dinliyorlardı. Kraliçe Alice’in varlığını fark etti. Alice’e sen de kimsin, dedi. Ben burada dolaşıyordum. Birden sizin haykırışınızı duydum. Kraliçe Alice’in kafasının uçurulmasını emretti. Alice biraz korkmuştu. Birkaç gün böyle geçti. Sonra Alice yalancı kaplumbağa diye biriyle tanıştı. Bu kaplumbağa ona hayatını anlattı. Ve Alice’nin de hayatının masalını anlatmasını istedi.

Ama Alice kendi masalının biraz karışık olduğunu düşündüğü için anlatmak istemedi. Birden biri mahkeme var diye seslendi birisi. Çabukça koşarak mahkemeye yetiştiler. Mahkeme çok karışıktı fareler tavşanlar ve kraliçe kral ve yalancı kaplumbağa ve Alice. Birkaç tartışma sonrası Alice’ye ablası sesleniyordu sanki. Alice uyan artık elini yüzünü yıkayıp yemeğe gel. Alice abla çok değişik bir rüya gördüm. Ablası anlat bakalım Alice hatırladığı kadarıyla anlattı. Ablası da bence de saçmaymış, dedi.